Deniz Kimin? Şiiri - Halil Gökhan

-I-

taşıldır su: ağırdır, yol yorgunu ve zahmet içindedir
ermiş bir yelken takılır açılmaz kulaçlarına
deniz serindir: bizim teknelerimiz var oysa
çölün kalçasından bir borda
kıçsız bir tekne, sağrısı insan derisiyle kaplı
kitaplar yazmıyor bunu, deniz sizindir

-II-

taştı su: ama gördüm yarılan denizleri de
susuz ama suya çalan yüzleri
ağrıyı andıran yurdumun serap ektiğin seferlerini
gördüm, ama topladım bakışlarımı
denizin bekletildiği bir kan çanağının içinde
ama başka kaplardan bekliyordum ben
gece ele geçen ve şafakla batan suları
bir ülkenin bütün manzaralarının üstüne

-III-

yaralıyım: hiç kimse yarasız olduğumu söylemeye yanaşmıyor
bu yara ve onun bilinen kardeşleri
aynı gövdeden aldılar kanayan deriyi
aynı sularda göründüler, üç sularında örneğin

-IV-

ben de o saatlerde geçtim şehri
ve arkamda bir geçmiş bıraktım sürmekte olan
içi dışı gibi, kirlilik toplayan bir deniz
ve geometriden daha saf bir coğrafya

-V-

sordun diye söylüyorum. deniz kimin?
şenlik olduğu söyleniyor denizle akraba çıkmanın
onun ana olduğunu da çıkarmışlar: bir mesafe kantarı söylüyor