Ruha teselli veren cismin vardı,
gözlerinde ayak basılmamış toprakların bakirliği vardı,
yıllardır kaybolan oyuncağını bulmuş bir çift masum gözle baktım sana,
aslında bakmaya korkuyordum, utandığımdan değil,
nerden bilebilirdim gönül gözümün açıldığı yerden bakacağını,
Tutkuyla bağlanmak, yüreğimdeki bu duyguları gizlemek isterdim,
zihnimin her köşesini zamanla kaplayacağını,
tüm benliğime kök salacağını tahmin bile edemezdim,
daha önce böyle bir işgale uğramadım.
Gemi batıyordu, kanayan denizde
Kayıt Tarihi : 24.3.2023 06:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Ceyhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/03/24/deniz-kaniyordu.jpg)
koca enkaz gözlerime yansıyan
TÜM YORUMLAR (1)