Deniz'im Şiiri - Kıymet Taş

ne zaman seni yazacak olsam
umarsız kalır tutulur elim
yakıştıramam hiçbir sözcüğü
bildiğim her şey terk eder beni
bulamam anlatamam
gözlerin gelir yapışır gözlerime
tek olur sesin kulaklarımda
ister kilometrelerce uzakta
istersen şuracıkta, odanda…
bir özlem büyür içimde
gece yüzün ay ışığım
göremesem zifiri karanlığım
ateş mavisi gözlerin sıcaklığım
bakamasam buz keserim
her teli bir yıldız
nergiz sarısı saçların
koklayamasam
açılmaz nefesim
sarılamasam sıkı sıkı
bana öyle gelir ki
ölürüm sanki
ne desem, nasıl anlatsam,
adı 'Deniz' olanım...
adı gibi'Deniz'olanım...
'Küçük Karabalık'ları bilenim,
“Martı”ları uçuranım
türküler söyleyenim...
adına yakışanım...
gökyüzü gibi bakan
deniz kokan
gülüşü güneşten kopan
“mavi”im, özgürlüğüm
“yeşil”im, umudum
isyanım direncim
iyi yüreklim,en güzel yanım,
aklımın erdiği,gözümün gördüğü
duyduğum ne varsa
hepsinde varsın
gülüşün düşünüşün
bakışın sevişin
her şeye değer
adın üstünde:Deniz’im,
candenizim...
daima sevdiğim
yüreğimin sağlam yanı
canımsın,
insanımsın…