Sizin olsun ovalar, bozkırlar,
Bana sâhillerin ilhâmı yeter!
Orda bir gün yaşamak ömre değer,
Doldurur göğsümü en hür rüzgâr.
Ayrılık hüznünü hissetmedeyim,
O serin bahçeli ahşab yalıdan,
Pek uzaklardaki şen Kumyalı’dan,
O vatan semtine artık döneyim!
Bozkırın dostları hiç beklemesin!
Hür ufuklarla bu gün başbaşayım.
Ömrümün son demi yalnız yaşayım,
Son çağım öyle derinden geçsin.
Kayıt Tarihi : 19.12.2012 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!