Deniz Harp Okulu Şiiri - Özgür Can Kaygısız

DENİZ HARP OKULU

Yıl 1770, yedinci ayın yedisi,
Cehennem gibi alev alev bir gece yarısı,
Yoktu düşmanın hiç merhameti, imanı,
Cayır cayır yanıyor bak, Çeşme Limanı.

Ta kalkıp Petersburg’tan, Baltık’tan,
Geçip Atlantik’ten, Cebelitarık’tan,
Usulca Ege’ye akmışlar,
Gemilerimizi yakmışlar.

Aciz içinde, acı içinde, öylece seyretmişiz,
On bin levendi Çeşme’de böyle kaybetmişiz,
Dur arkadaş, yaramı eşme,
Cayır cayır yanıyor bak Çeşme.

Kafes hayatı varmış bahtta,
Mazlum bir padişah var tahtta,
Vatansever mi vatansever,
Onun da adı Mustafa hatta.

“Bize modern bir donanma lazım.” dedi tersaneye,
“Modern eğitimli subaylar lazım.” dedi bahriyeye,
İşte tam da buydu Hasan Paşa’nın arzusu,
Cenkle dolu mazisi, Çeşme gazisi.

1773, böyle kuruldu anıtımız,
Gazi Hasan Paşa’dır kahramanlık andımız,
Deniz Kuvvetlerinin göz bebeği, göz nuru,
Asırlık çınar, şanlı yuva Deniz Harp Okulu.

İyi insan, iyi vatandaş, iyi denizci, iyi asker,
Yani çakı gibi teğmen yetiştirmek ister,
Kemal Reisler, Turgutlar, Barboroslarla dolu,
Millî gurur, millî dava Deniz Harp Okulu.

Nice kaptanıderya yetiştirdi, nice devlet büyüğü,
Kalplere kazıdı Hamidiye, süvarisi Rauf Bey’i,
Saygıyla yad ederiz Cumhurbaşkanı Korutürk’ü,
Sen muhafaza eyle Allah’ım, sen koru Türk’ü.

Bir coğrafya ki üç tarafı denizlerle çevrili,
Diktesi çok açık, VASİYET belli:
Denizciliği Türk’ün büyük ülküsü düşünmeli,
Ve onu az zamanda gerçekleştirmeli.

Anadolu’muz ayrı güzel, Trakya’mız ayrı,
Ama Mavi Vatan’dayız biz, vatanın en denizinde,
Görevdeyken yoğunuz, emeklilikte gayrı,
Her sene buluşuruz, Kasım’ın 18’inde,
Çocuklaşır, gençleşiriz Kasım’ın 18’inde.

Her dakikası planlıdır, kurallara uyulur,
Ne muazzam okuldur, yaşayanlar iyi bilir,
Heybeliada kokar, adalardan bir yar gelir,
Tuzla deyince akla Deniz Harp Okulu gelir,
Mavi Vatan'a bakla: DENIZ HARP OKULU!