şimdi sen gidiyorsun
ne kadar oldu
seni gormiyeli
yazmamisim son gordugum gunu
bekledigim gunu biliyorum
bekledigim gun yakin
tutabilseydim geri dönmezdim zamanın daracık yollarından
tüm zamanlarımı akşamlara yazdım
yağmur susunca biraz da
utanırdı belki
yüzüde kızarırdı görünce günü
ben daha önce dilek ağacına bez bağlamadım yüreğimi bağlayana kadar
şimdi bir çocuk elindeki bezi
dilek ağacına bağladı
Dileğini düşleyerek
rüzgara, fırtınaya rağmen
düş
(yüzünün hatlarını unuttuğumda
en çok senin resmini gördüğümde şaşırdım...)
düş kurmadan yürümesini biliyorum
yan yana yazılmış
gece elimden kayıp gidiyor
pencere seslerle dolu
ışıklar birer birer oynaşıyor benimle
yüreği parçalanmış bu kent
ne sızılar taşıyor...
saçlarına türküler takılı
İzi kaldı arkasın da çocuğun
Gidiyordu
Üstün de dolaşıyordu kelebek
Sırtına bindiği karınca
Parmaklarım arasına sıkıştırıp güneşi
Gidiyordu çocuk
ve ask için şiirler...
tahir olmak da ayip degil zuhre olmak da
hatta sevda yuzunden olmekde ayip degil ``
nazim hikmet
butun bir gun bekledim siginip bir serviye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!