Onun deniz mavisi gözleri vardı
Sabahları çok dalgalanırdı
Akşamları dalgaları yüzüme vururdu
Saçlarını hep aynı yöne tarardı
Deniz gözleri hep bebek gibi gülerdi
Denizlerin derinliklerinde yaşayan sevdaydı
Benim ona hissettiğim
Kıskanırdım
Çünkü kaybetmekten korkardım
Hep onu düşünürken
Yaşadım, sevdim, okudum
Hayal dünyamın deniz gözlüsüydü
Karanlık bir günde
Toprağa bedenimi koyduğumda
deniz gözlerinle Azrail’i beklemiş olacağım
seni gerçekten çok sevdiğim için
Kayıt Tarihi : 12.2.2014 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!