Keşke
kesişmeseydi yollarımız.
hiç karşılaşmasaydık..
Gözlerin bu kadar ışıltılı,
bukadar bugulu bakmasaydı.
O kadar güzel olmasaydı sesin,
sıcak olmasaydı gülüşün.
Keşke
bukadar cana yakın olmasaydın,
yanmazdık ikimizde...
Anlamadım
yanan kimdi, yakan kimdi,
karıştı birbirine...
Bildiğim bir şey varsa,
yürek yanğınlarını başlatan
seni buğulu gözlerindi...
Gözlerin,
bazen deniz mavisi,
bazen de yosun yeşiliydi..
Gülüşün yaz sıcağında,
özlediğim su sesiydi..
Umutsuz
bir sevdaydı bizimkisi..
Takvimler yalnış yeri
yalnış zamanı gösteriyordu.
Yinede mutluyduk,
sevdamız sığınacak limandı.
Keşke
hiç karşılaşmasaydık..
Aklım buğulu gözlerinde,
sevdan yüreğimde,
bir bıçak gibi,
saplı kaldı.
11 şubat 008
Mehmet Özer 2Kayıt Tarihi : 14.2.2008 19:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özer 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/14/deniz-gozlum-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!