Deniz gözlü küheylan Şiiri - Nihat Görmez

Gömleğini kiraz ağacına asmış,
Uçurtmalarına bakıyordu.
Gençliğini arıyordu ve bilyelerini.
O deniz gözlü bir küheylandı.

Rızadan sonra keyfi kaçmıştı
Ardından gidecekti, söz vermişti
Mor dağlardan kopup gelen asi ruhlu bir rüzgar
Ansızın onu kapı vermişti.

Bir derdi vardı içinde,
Birde sigarası elinde
Bir kavga veriyordu kendi, kendine
Eğilmedi, eğilmedi bir gün bile

Bir sigara yakıp öyle bakmıştı dünyaya
Çok küçüktü ve çok kirliydi işleri
Ama o Bahtiyarı uğurlamış sazını devr almıştı
Dizelerle ardından bütün dostları anmıştı.

Artık gün saymak anlamsızdı
Dert amansız, ölüm fermansızdı.
Artık beklemez dostlar sabısızdı
Elveda dedi,elveda zamansızdı.

o
Deniz
Gözlü
Bir küheylandı.