Bir gün bir çocuk gördüm,
Gözleri deniz mavi,
Elleri kir bağlamış.
Çatlamış dudakları,
Saçları hiç taranmamış.
Eskimiş giysileri,
Pabuçlar ise delik.
Dünden açmış üstelik.
Ama mutluydu sanki,
Güldü mavi gözleri.
Şaşırdım sordum,neden?
Utandı bu ilgiden.
Öylece sustuk çocuk,
Bütün kainat sustuk.
Ne zaman sonra dedi;
Hemen gitme ne olur,
Çünkü benim adım;
Umuttur.
Kayıt Tarihi : 9.9.2011 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!