Gönlümün pınarında öfkem kaynıyor
Volkan misâli
Ay ışıklı geceleri şahit saydım
Bu akşam
Ege kıyılarına son bir yolculuk
Dönüş bileti olmayan sana
Hasret gidiyorum
Kapımın önünde ters dönmüş minik teknem
İskele alabanda diyorum usulca
Dudak kıvrımlarımda gizlediğim
Son buseyi konduruyorum
Adımın yazıldığı yere
Mor salkımlı düş bahçem
Beni karşılıyor sessizce
Begonvilli melissa kokulu asma çardaklı
Gönül evim
Yüreğimi sakladığım
Delikanlı olamadığın tek yer
Sığınağımdayım
Herşeye kandığım inandığım
Her kırıldığımda kaçıp saklandığım
Bilinmeyen adresimdeyim
Çocukluk masallarımda
Çiçekli perdelerin arkasında
Ay düşüyor gecemin karanlığına
Ellerim üşüdü
Çay doldurdum ince belli bardağına
Sevdiğin gibi dumanı üstünde
Az demli karanfil kokulu
Bir tutam sevgi bıraktım
Dudak payın
Sonbahar vurgunumsun
Kalbimin karanlıkta kalan yanı
Isıtamayan kış güneşim
Dargınımsın yâr
Deniz gözlerimde hüzün bıraktın
Sevdakârım dinle yine
Eleninin balık kokan meyhanesinde
Şehlâ gözlü yosmalara
Kaldır kadehini
Yüreğime kazıdığın
Şerefsizliğinin
Şerefine
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
