DENİZ GİBİSİN
dalgaları düzeltmeden
durulmaz benliğin
koyvermedikçe
bend aşan ırmakları
yufkalaşmaz yüreğin
bilirim bilmesine ya
sen de deniz gibisin işte
hep öyle oldun
sakin limanlarımı dövdün
günlerce
gecelerce
demir idim pas tuttum
kaya idim ufalandım
bir bir döküldüm
ne zamandı ki
sana inandım
çağırdın beni
ak sabahlarda
ak çarşaflar içinde
en terü tazeliğinle
yattım koynuna kaygısızca
özüm dinginleşti
ya da öyle sandım
birden asıldı suratın
alabora oldum
dipten yediğim ilk darbeydi
gökyüzünü kızıllaştıran
cümle alem
düğün alayına kurulurken..22.2.2013
Yusuf Işık 3
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!