Geçirmez yaramı tadımdaki tuz
Bana niye Deniz dedin ki baba?
Yakar ciğerimi bağrımdaki köz
Bana niye Deniz denin ki baba?
Kimi vakit dolup dolup taşarım
İnsanlık âleminin can verdiği yerlerde,
Sevgiye gebe kaldım, adını barış koydum!
Nice masum yüreği tutuşurken korlarda,
Umuda selam saldım adını barış koydum!
Nazlı bir bebek gibi yüreğime beledim,
Dağların başını karlar bürümüş
Yüreğimde korlar yanar gel hele
Lale sümbül menekşeler yürümüş
Benim gülüm açmaz oldu gel hele
Bülbül figan etmiş gülün aşkına
Kırık kalpler sokağı adresim
Ne bir anı var elimde
Ne de siyah beyaz bir resim
Ölmek üzereyim çıkmıyor nefesim
Kırık kalpler sokağındayım
İçli bir ağıt yakar yüreğimin avazı
Hasretin zül kırbacı döven oldu LEYLİCAN!
Ruhumda hezeyanlar her yanım göçük duvar;
Ahu zarım semada tavan oldu LEYLİCAN!
Yol bilmezdim iz bilmez düştük gurbet peşine
Mutluluk, bir mavi denize dalmak
Uyanık görülen, düştür mutluluk
Uğruna yaşayıp bir nefes almak;
Bazen gözden düşen, yaştır mutluluk!
Evlâda açılan şefkatli kucak,
Hasretindi kucaklayan daha çocuk yaşımda
Özlemlerin yüreğimi büyüttü be anne!
Hep hayalin dururdu çocuk bakışımda
Kini,nefreti,sevdam çürüttü be anne!
Geceler,günler,aylar,yıllar
Dost dost diye nicesine sarılmış
Yürek yürek dolaşıp vefa aramış
Ve sonunda vefalısına rastlamış
Aşık Veysel haklıymış
En sadık yar kara toprakmış
Ey sineme uzanan yemyeşil zeytin dalı
Damarlarımda akan hayat suyu gül alı
Yüklenmişken sırtıma, savaş denen vebali;
Bayrakta beyaz halem, BARIŞ seni özledim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!