Deniz Fenerine Yolculuk Tebeşirler Seni ...

Ne kaldı elimden geriye;
İki mezarlık şekeri,biri pembe biri sarıyken...
Kaldı elimde hayır duaları,hayırsızları çağırırken!
Kaldı kaldı,elimde kırık bir küp,şerefsizi öldürürken...
Kaldı kaldı,elimde gülen bir dedenin ninnisi,
Küçük pres yerleri öperken.
Boş yapraklar şiirden uzakken.
Ne kalmadı ki elimde;
Kap dışarı edilirken,
Ve tebeşirler seni seviyorum yazamamışken...
Ne kaldı elimde,gözyaşlarım tozlu topraklara yağmur olmuşken.
Ve birden gökkuşağı göğü süslendiğinde,
Hastane koridorlarında umut ararken,
Küçük bir not kağıdına sevgiyle adın düşerken,
Yağmurlar yeniden çiselerken,
Arıtılmış suların dibinde,
Bir bağ bahçeye gidememişken...
Kalır mıydı elimde bir şey dersiniz,
Ay dolunayken?
Ve yol kenarına fırlatılmış sevgilerle
Yol alırken,ne haysiyetsizce gidiş bu böyle,
Kapı dışarı edilirken...

03.04.15.İstanbul