Gece yatağa yatınca bir süre uyuyamadım...kovulmak mı zoruma gitmişti...
Yoksa onu görememek mi canımı daha çok yakmıştı, bilemiyorum...
Bildiğim; gurursuz bir aşk,aşktır derler ama...
İnsanın gururu kırılınca aşk,aşk mıdır acaba?
Daha vahimi ise insanın kendinden de kovulması iyileşebilir bir dert midir, bunu şimdilik bilemiyorum.
Bildiğim şeyler de daha çok; adalet,sevgi,özgürlük,şefkat,hoşgörü,saygı,ve insanlık vardır.
Bunun dışına çıkarıldığımda ben kendimden kovulurum-kovulunca mahkum olurum karanlığa.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta