karanlığın çarpıntılarındayım
loş aydınlıklarda sendeliyorum
irili ufaklı parke parke taşlar..
adımlar attıkça gömülüyorum
her biri katranlaşan ayağıma bir mezar
yarı yarıya gömülüyorum sonra tekrar çıkıyorum..
karanlığın iffetine söz geçiremiyorum
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta