DENİZ FENERİM
Yolumu kaybettim sonsuz ummanda.
Kimsesiz bir koyda köhne limanda.
Umudum ışığım oldun bir anda.
Mutluluğa döndü acı günlerim,
Bir tanem nur tanem deniz fenerim..!
Boğuşurken korkunç dalgalar ile.
Batık tekne gibi vurdum sahile.
Pes etmişken hayat buldum seninle.
Bırakma elimi, sakın! düşerim,
Kar tanem nar tanem deniz fenerim..!
Şair Nevzat YAZICI
Nevzat YazıcıKayıt Tarihi : 25.1.2019 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!