Deniz Feneri (Şiir) Şiiri - Ali Akdemir

Deniz Feneri

Atatürkçü düşüngünün mendireği
Ahmet Duman’a

Emin yadigârı, altmış sekizin ikindi güneşi
Şiirsel, mevlevi derviş duruşlu
Köyünün inciri gibi tatmakla ölçülür olgunluğu
Çizgiler, güzlenmiş yüzü yurt edinmiş
Mor halkalı iki göz penceresi aydınlık
Atatürkçü düşüngünün deniz feneri
Şiirimin yeraltına inen aykırı dizesi.

Sinek çatlatan sıcaklı Adana’ya gelsem
Çukurova mavisi duman sarmış malazları
Cennet çiçeği, mor güngülülü çocukluğumu anımsasam
Kürkçüler, Cumhuriyet’in ilkokullu ilk düş, düşün köyü
Başak başlı çocuk!
‘Kaya diplerinde akan sular gibiydik / İçli ve alıngan’
Rüzgârımız denkti, gölgesine güneş vuran çocukluğumuzda.

Senin cancağızın, Iraz ebemdi
Hayat bizi yaşadı, delicoş ırmaklar geçti içimizden
Yıllar yıkıldı; ağlandı, aklandı
Yüreğinin rengi saçlarına düştü.

Düşüngünün mendireği, Büyüksaat bilir
Atatürk büstü gibi dimdik durdun
Güneşin kalkanı oldun, ışığı karartmadın
Kanı taştı Seyhan’ın.

Duman gözlüm, senin gibiler olmasa! ..
Kim taşır geceyi gündüze? ..
Aktöreli, iyi ki varsın.

Sıkı dur çuvallı ölüm..! Ayrıksı cahiliye! ..
Ağır ol eli kanlı, ferman kaçkını bölücü terör!
31.7.2006
Ali Akdemir
Kayseri