Deniz Feneri Gibi. Şiiri - Mehmet Ali Tuna

Deniz feneri gibi ışık saçan kadınımdın benim
Yönümü gösteren pusulam olmuştun hayatta
Kayboldum şimdi etrafımsa zifiri karanlık
Karaya oturan gemiye döndüm benden gidince..

Şaşkınım gülüm kafam boş bir çerçeve gibi
Susuz kaldım kavuşmalar hayal ederken
Bak gör gurur duy bıraktığın eserinle utanma
Allah’ım var benim ona havale ettim seni..

Kalmaz yaptıkları kimsenin yanına kar
Bulur elbet ettiğini yıkıp dökmek kolay
Sen yolunu seçtin yıktın güzel olan şeyleri
Ettiğinden bulasın mutluluğa hasret kalasın sende.

Yaz: Mehmet Ali Tuna
06/06/2018