Deniz Feneri Şiiri - Reyhan Kocak Luttman

Su akar biter, yillar gecer gider.
Dostluk ne biter, ne gider.
Dost, her zaman oradadir.
Deniz feneri gibi,kayalarin uzerinde.

Bir deniz feneridir dostluk.
Cok uzaklarda olsada hep parlar,
Ve size goz kirpar.
Ben buradayim der.

Karanlikta isiga ihtiyaciniz oldugunda,
O yanibasinizda olmasa da, size goz kirpan bir deniz feneridir.
Dostluk ne alacakta ne verecekte.
Ne de cikarlarin icindedir.

O sadece bir deniz feneridir.
Ne cikatma da? Ne toplama da?
Ne bolme de? Ne de carpmadadir!
Dostluk bir deniz feneridir, deniz feneri.

Size uzaklardan goz kirpan deniz feneri.
Ben buradayim der, her zaman.
Isigi dalgali sularin yansimasindan degissede,
Deniz feneri degismez.

O saglam temellerle oturtulmustur,
Denizcilerin ve insanligin dostudur.
O saglam bir dosttur, farkinda olunmasa da.
Guvenilir saglam bir dosttur.

Butun kaptanlarin guvendigi.
Kucuk, kucucuk bir nokta kadar isigi ile guven verir,
Insanliga ve insanlara deniz feneri.
Her zaman yerindedir deniz feneri! ...

Hic bir cilgin dalga yerinden oynatamaz onu.
Cunku O yerine cok saglam temellerle oturtulmustur.
O bir deniz feneridir, O yerini cok iyi bilir.
Onun yeri derin okyanuslarin otesindeki kiyilardir.

Acik denizlerin kaptanlarina yon vermek icin.
O yerini cok iyi bilir.
Denzicilerin ve yonunu sasiranlarin dostudur.
O bir deniz feneridir.

Karanliga kivilcimlar sacan deniz feneri.