Ben Ege’nin ucunda, yosun kokan fenerim
Gündüz uyur sessizce, geceye uyanırım.
Martılar çekilince, akşam olup kıyıya,
Gözlerim dalar gider, çırpınan engin suya.
Kimi zaman sessizce, gelir geçer bir gemi.
Bazen ben de görürüm, suda yorgun gölgemi.
Yıldızlar yüzer iken, dalgalar arasında,
Yakamozu izlerim, yunusların sesinde.
Bazen fırtına kopar, kudurur hırçın sular,
Kaldırıp bin başını, gelip taşlara çalar.
Kimi gün uyur deniz, üstüne çarşaf serip,
Ben yine uyuyamam, sisler içinde garip.
Hiç halimden soran yok, gören bakıp geçiyor,
Dost bildiğim martılar, çok geçmeden uçuyor.
Ardım tenha kayalık, önüm uçsuz bir deniz,
Ne kadar yalnızım, anlatsam bir bilseniz.
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 15:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!