Deniz Feneri Şiiri - Fazıl Hüsnü Çakıroğlu

Uyuyorum eski bir zamana uyaniyorum
Sen cocuk ben cocuk.
Gözlerimde öksüz bir bebenin hüznü
Avuclarimda yalnizlik.

Deniz görmemis irmak baslarindayim
Ne rüzgar bekleyenim
Nede rüzgarda ucusan yelkenim
Sade bir sadeligin ortasinda
Olgunlasmayi beklerim.

Etekleri midyeli deniz feneri
Yalnizligin ortasinda issizligin yeri,
Isit beni yoluma iz ol al karaya götür beni.
Sor sorgula uyandir beni.

Anla iste:
Benimde gemileri yakasim
Yeni yelkenler acasim var.
Gel gör ki: ne gemi yakabiliyorum
Nede yelken acabiliyorum.
Uyuyorum uyanamiyorum.