Karanlıkta yanıp söner deniz fenerleri
O hep oradadır aslında
Gel gör ‘ ki sen ancak parıldadığında ,
İşte o anda fark edersin var olduğunu
Bilmelisin ki her sönüş ,
Bir sonraki parıltının başlangıcı
Ve bilmelisin ki ,
Kimdir yolcu , kim sabit beton gibi
Ne yolcudur , ne de beton ,
Işığı gördüğün an anla ‘ki ,
Sende bir deniz fenerisin aslında
O ışık seninde ışığın
Her sönüşünden sonra tekrar parlamalısın
Ta ‘ ki deniz kabarıp seni yutacağı ana kadar
Yaşamalısın ,
Saatlerce karanlık yağmalı üstüne ,
Ve rüzgarda savrulmalı bedenin
Bilmelisin ki her savruluş ,
Bir serdengeçtidir aslında
Ayakta olan sensindir ,
Ne denizdir , yol gösteren ne de rüzgar
Sen varsındır ,
Sabitlemişindir kendini
Işık kendi ışığındır , rüzgarda senden
Sen bir deniz fenerisin aslında
Her parıldayış ,
Senin var oluşundur ,
Her karanlık ise
Var oluşunun habercisi
Yaşamalısın
Sen bir deniz fenerisin aslında !!!
27 Temmuz 1997
Ahmet Şahin SonerKayıt Tarihi : 17.10.2000 02:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)