başka bir boyuta yürüyen sevdiğimdin benim
buluşmayı vaat eden
vedalaşamadık
tutuldu dilim
“geleceğim” diyebildim yalnızca
bakakaldım ardından
uyuştu dudaklarım
mezar bile kazamadım
deniz fenerimdim ulaşılmaz son noktada
ne zaman fırtınaya yakalansam
kaybetsem rotayı
gözlerim kıyıda
kıyıdaki o ışıkta
orada olacağım
ta ki sönünceye kadar fener
ebediyen zincirleyerek ruhumu
ruhunun sıcaklığına
gözlerim ufukta küçüğüm
sevdiğimsin benim
“sevgili” değil
“sevdiğim! ”
bekle beni geleceğim
(24 Kasım 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 27.11.2003 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naime Erlaçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/11/27/deniz-feneri-16.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)