Şimdide deniz feneri oldum
Ne arayanım var ne soranım
Hani sis bassın diye bed-dua etmiyorum
Ama o zamanlar soruluyordu hatırım
Güneş öpünce dudağını mavi suların
Deniz ortalarında bir başıma kalırım
Bazen bir fırtına çıktığında
Bir tekne dururdu kaya sahanlığımda
Yırtılmış yelkeni ve epey hasarlı gövdesi
Boyun büküp beklerdi fırtınanın dinmesini
Dindiğinde giderdi bırakıp sintinesini
Açıp siperimden yelkenlerini
Bu günlerde ıssız ada gibiyim
Camlarım kırık fersiz ışığım
Sisler mi tükendi bilmiyorum
Belki de kaderidir bu deniz fenerinin
Mehtaplı gecelerde aranmazsın
Kayıt Tarihi : 4.3.2003 01:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Barış Akm](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/03/04/deniz-feneri-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!