Deniz Feneri Şiiri - Orhan Karataşgüler 4

Işıltılı bir feneri gibiyim
Uçsuz bucaksız deniz ortasında
Herkese yol gösteren
Kimsenin uğramak istemediği
İnsan yığınlarından uzak yalnızlığım
Martı sesleriyle bozulur
Yorgun rüzgârlardan kalma dalgalar
Vurur Issız kıyıma
Kabuğunu kıramamış bir kuş acemiliği ile
Kozada bekleyen tırtıl sabrında
Çayım, sigaram ve aklıma sahip hasretin
Aynı masada demleniyoruz
Kirli bir esvab gibi geçmişim
Geleceği kovalar yalın ayak
Kırdığım kalpler yok ettiğim umutların Vebali
Yakamdan silker durur
Kafamdaki kavgalı düşünceler ve sessizliğimle
Seni düşünüyorum
Sahteliğin içtenlikle karıldığı
Melankolik sevgini
Küçük limanına çaresiz sığınışını
Kalbim ellerinde sessizce gidişini