Deniz Feneri Şiiri - Eyüpcan Mercan

Karanlık bir denizdeyim.
Dalgalar aşarken boyumu,
Hoyrat bir akıntı beni meçhule çağırıyor.
Boğulmakla yaşamak arasında tenha bir yerde duruyorum.
Bir yanım kendini serin sulara bırakıyor, batmak istercesine.
Bir yanım ise çırpınıyor balıklar gibi, yaşamak için.

Sonra kör gemiler geçiyor önümden.
Kimi güneşi arıyor demir atmak için,
Kimi mahsur kalıyor yağmurlu bir limanda.
Onlar geçip giderken bu fırtınadan,
Dilsiz bir haykırış yankılanıyor bedenimde.
Midemde volkanlar patlıyor, aklımda ise tek bir cümle:
Ben sönmüş bir deniz feneriyim.

Ey bu zifiri gökte parlayan yıldızlar,
Gün doğduğunda ben de sizler gibi burda olmayacağım.
Varlığım balıkların hafızasında hapsolurken,
Yokluğum göklerde asılı kalacak sizler gibi.
Bedenim uykuya dalarken bu ıslak yatakta,
Ruhum bir ışık tanesi olacak bu kalabalıkta,
Tıpkı sizler gibi.