Deniz Feneri Şiiri - Özlem Saba

gözlerini kaçırdığın anda anladım içinde kopan fırtınaları,
nerede aralık bir kapı görsen içeri sızacak gibiydin.
fakat öyle anlamsız nöbetçiler dikmiştin ki kapına,
istesem de, ben bile giremiyordum.

sen de farkındaydın her şeyin,
imkansız hiç bu kadar imkansız olmamıştı.
her şeye rağmenler bile bizi kurtaramadı..

yitik sandığın umutlar şehrini ,
hiç tanımadık bir yerde keşfetmenin sevinci,
ve denizin ortasında kalmışçasına,
fenerine ulaşan bir denizcinin heyecanıydı seninki.

ben ise, tıpkı senin kadar şaşkındım.
hangi yöne kürek çekeceğini bilmez halde,
teslim olmuştum fırtınaya.

hadi yolumuzu göster bize deniz feneri
ben de kaybolmuşum bu deryada,
tıpkı senin gibi...