Denize ezgiler söylüyordum
Aşksa;
Gözlerimde parlayan yakamozlardı...
Denize ezgiler söylüyordum
Ömrümün anlamı olan
Varlığını anlatıyordum...
Gecelerin büyüsü tenhalıktı
Issız bir yalnızlığın
Köksüz bir matemindeyken
Ve her gece ihanet benimleyken
Denize sustum ezgimi
Sustukça içimde büyüyen
Sarhoşluğa aşık oldum...
Denize ezgiler söylüyordum
Çalınmış bir geçmişin
Parçalanmış hayatın hikayesini...
Sustukça çoğalan yalnızlıklarımı...
Sabahın düşü aynıydı
Denizsiz bir şehir
Denizsiz bir gün
Denizsiz bir günaydın yoktu oysa
Sarhoşluğun ve sensizliğin anlamı olsa
Geceler asla güzel olmazdı....
Denize ezgiler söylüyordum
Sana açılan yüreğim;
Sende son bulan bir geminin
Anlamıyım...
Uzansan gecelerime
Dilinde anlam bulan
Bir hecenin yansımasıyım....
Sana açılan her söz
Yüreğimdeki izdir
Anlamı aşk olan,
Sende anlam bulan her iz
Benden sana yol alan
Yüreğimdir...
Denize ezgiler söylüyorum
Her ezgimde aşk var
Uslanmaz bir aşığın
İsyanında kayboluyor tüm sözcüklerim
Ve ben
İçi boşaltılmış bir şişenin son kadehiyim
Denize boşalttım bütün demlerimi...
Kayıt Tarihi : 15.10.2002 00:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!