Her şair yazar seni;
Hepsi severek
Ayrıldığında, özleyerek.
Oysa ben;
Sevemem, özleyemem de.
Seni sevmek için görmek gerek,
Özlemek için ayrılmak.
Ben seni ne gördüm
Ne de senden ayrıldım.
Bozkırların çocuğuyum ben;
Orada geçti tüm yaşamım.
Her an toprakla kucaklaştım,
Çakır dikenlerini sevdim,
Altın başaklarını okşadım,
Bulanık derelerinde yıkandım,
Pıtraklı tarlalarında güneşlendim,
Ellerimi, ayaklarımı nasırlaştırarak.
Meltem değil,
Sam yelleri okşadı
Onlar kucakladı,onlar öptü
Dudaklarımı çatlatarak,
İşte onun için sevemem,
Özleyemem de seni
Ey deniz...
Kızımın adını Meltem koydum,
Ben Deniz'i çok sevdim
Bir de Yusuf'u Hüseyin'i,
Mustafa'yı Mustafa Kemal'i.
(1 Temmuz 1978)
Kayıt Tarihi : 11.10.2007 23:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kızımın adını Meltem Koydum, Ben Deniz'i çok sevdim, Bir de Yusuf'u,Hüseyin'i Mustafa'yı Mustafa Kemal'i.
Şiirde sözlerin gideceği mesken o kadar önemli ki. Şair şiirini dize dize kaleme alırken bir çizgi üzerinde hareket etmez aslında. Fakat şiir neticeye ulaştığında sanki baştan programlanmış bir eser çıkar karşınıza. İşte her şair yazar seni diyorkende esas olan bu değil mi. Her şair yazar bu sevdayı. Kimisi adını 'a' koyar, kimisi 'b'. Lakin sonuçta aynı değil mi sevdanın rengi.
Tanımların içinden akan mısralar. Denizi ve denizleşmiş sevilerini anlatıyor şair. Öylede güzel yoğurmuş ki mısralarla. Ve final. Özlemin şahikaya vardığı an! ...
Yürekten bir şiir. Beğenerek okudum. Tebrik ediyorum Şadi bey. Başarılar diliyorum
MÇK®SEVDAZAN
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
TÜM YORUMLAR (40)