Deniz Duru Şiiri - Sami Çiftçi

Deniz duru, dalgalar asi ve korkutucu
Sahiller her zamanki gibi ıssız
Ve tren yanaşır istasyona, sen beklersin
Ben hangi vagonda olduğumdan habersiz
Mavisine dalmışım denizin
Ve yolunda olduğum ama daha varamadığım
İstasyonun resmini çiziyorum düşümde
Nedense kalem düşüyor elimden ve kırılıyor
Çizdiğim resimde sen eksik kalıyorsun
Gölgesi düşüyor yüzüme yaprakları düşmüş ağaçların
Tren rayları kaygan geleceğe akan zaman gibi
Kara tren artık duman savurmuyor havaya
Ama hava sisli ve görünmüyor istasyon…