Deniz kenarında hep denizleri izleyerek geçti...
İnsanlık yaramazlıkta boyut atlayınca, deniz sabrını yitirmiş...
İçlerinden birine demiş " sen uslusun " diye...
Deniz, çözüm vermezmiş, nasihatleri ağırmış...
Ağlayarak koşuyordu yaratıklar ,
deniz dalgalar halinde kükrüyordu...
Kuşlar zor uçuyorlardı,
ayakları bağlanmıştı adeta...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!