şehirde yaşam
hapiste gibi adam
gün batar yatar
saksıda çiçek
cam arkasında kedi
yalan mı dedi
pabucunla gez
toprak değmesin mi hiç
betonla yığın
yok mudur çamur
insana olan hamur
uzakta umur
ille de evin
bağlı bahçe içinde
toprağı kokan
ezgili yağmur
dolu fincan ıhlamur
göğsün kabarır
papatya dolsun
dağların kırlarına
gelincik olsun
kelebeğe değ
kanadından süzülüp
çiçeklerde çiğ
ateş böceğin
parlasın yüreğinde
düşle yaşasın
0405109denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 4.5.2010 23:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/04/deniz-denizce-ye-yorum-haikular.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!