Deniz de Kurur Birgün Şiiri - Bekir Dalkıç

Deniz de kurur birgün.
Boğulur susuzluktan balıkların.
Taşa takılır derindeki ağ.
Misina kopar.
Ağlar balıksızlıktan o balıkçılar.

Gün gelir sen de kalırsın kıyıda.
Çırpınırsın kumsalda çaresizce.
Isırır etini öpen kediler.
Belki birinin dişine takılır kılçığın.
Yüzüne bile bakmaz o balıkçı, bilesin.
Sen olursun o gün terkedilen.

Deniz de kurur birgün.
Karaya oturur gemilerin.
Kaçar mürettebat apar topar.
Yalnızlık nedir bilir misiniz?
Gıcır gıcır gıcırdar güverte,
Susar geveze martılar, ödün kopar.

Çekip gidesin gelir buralardan.
Yürüyüp gidesin gelir,
Koşup gidesin gelir,
Belki uçup gidesin gelir güneye.
Bir adım atarsın, ayakların kopar,
Bir sarılırsın boşluğa, kolun kopar,
Bağırasın gelir, kesilir sesin, dilin kopar,
Hıçkırırsın, yüreğin düşer.
Çırpınır bir balık daha yerde çaresizce.

İyi bak denize.
Birgün muhtaç olursun genzini yakan o tuza.
Deniz de kurur birgün.
Boğulur susuzluktan balıkların.