Gözlerine,kara bulutları kim verdi?
Darlanmasın yüreğin,hüzün denizlerinde.
Alnına kırışıklar mı değmiş,
Şakaklarına kar.
Yık viran bahçelerini,
Yardımcın aşk olsun.
Gözlerini gözlerime bıraktığında,
Bilirdim gittiğini.
Siyah tüllü günler,
Geçmek bilmezdi.
Issızlığımın neşesi nerelerdeydi.
Lavlar yağar gönlüme,
Nar çiçeği tozuna bulanmıştı günlerim.
Mavinin her tonuyla girdiniz dünyama.
Cesaretimi toparladığımda,
Gizlide tuttuğum duygu şelalesi sözcükler,
Dökülecek dudaklarımdan.
Bana gölgenizi yollayın.
Raksa durmuş dünya,
Dönüyor.
Bulutlar,kuşlar,huşu içinde gidiyor.
Kör olmuş gözler,
Sağır kulaklar,ilahi ritmi duymuyor.
Donmuş kalpler,
Suret insan yerine geçince,
Kendinden vazgeçti insan.
Coşkusu,hevesi bitti.
Suretlerin suretleri ile,
Aynısının benzeri,
Günlerden geçerken.
Bir kez adımı fısılda,
Rüzgarlar getirir bana.
Kağıttan kayık yapıpta,
Koyverdin mi,
Soluduğun suya.
Yolunu bulup,
Geceyi uğurlarken sabah.
Neşeleriyle geçti,
Baharı muştalayan kuş sürüsü.
Takıldı peşlerine ruhum,
Çengi...çalgı...türkü...
Uyanırken can,
Önce...
Kalıplar cenderesinde.
Yansımam aşk,
Mor benekli çiçek,
Masumiyeti bozulmamış çocuk,
Cinsellik,çocuk,mutfak,
Bunlardan ibaret değil hayat.
Emek...emek...
Gerçekleştirdiğim,
Hayallerim için,çabalarken.
Üzerime yapışmış,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!