Deniz Bu Şiiri - Kudret Kobal

Karadeniz de çırpınan
Ege de deli dalgalarla
Akdeniz de kurşun gibi kıyıya vuran
Deniz bu işte

Deniz bu
dalgaları diner mi
köpükleri biter mi
herkes deli der
dalgaları kıyıyı dövünce
köpük köpük köpürünce
oysa deniz
ne kuma kızmıştır
ne de kayaya
ne bir tekneye çekip giden
ne de güneşe batarken kendini kızıla boyayan
Deniz bu
dalgaları biter mi
köpükleri söner mi
ne yosun üstüne alınır
ne balıklar ne de martılar alınır
Deniz yalnızdır
onlar olsa da olmasa da
ama hiç biri düşünmez ki
olmazdık deniz olmasa

Deniz bu
dalgaları söner mi
köpükleri biter mi
kimse bilmez
içine attığı acılardır dalgalar
göz yaşlarıdır köpükler
ve deniz kimseden gitmez gidemez
içinde yunusu saklar bir dost gibi
deniz yıldızlarını
istirityenin içindeki İnci yi saklar bir sevgili gibi
kendini saklar
kimi gün yorgun bir yeşil
kimi gün asil bir mavi gibi
Deniz bu işte
dalgalar biter mi bitmez
göz yaşları diner mi dinmez
işte bizim Deniz
kimi gün içini boşaltır
deli dalgalarla vurur kıyıya
deniz gider mi gitmez
küser sadece
içinde acılar tuz olur
kapanır içine süt liman olur