Deniz Bitti Şiiri - İbrahim Bayraktar

Altı koldan beslenirdi,
Tüm akarları birbirine bağlayan,
Dalgaları dağları yaralayan,
Gürül gürül akan,
Çağıl çağıl çağlayan,
Engin bir deryaydı deniz.

Başını kuma soktu,
Kan kustu, kin kustu,
Köpürdü, hiddetlendi, kükredi!
Yorumlara yorum ekledi,
Ata yadigarıdır dedi,
Kutsal saydığı değerlere yaslandı,
Yıllarca, altı koldan beslendi deniz.

Bir ışık belirdi, hemen yanı başında,
Aldırmadı, görmezlikten geldi,
Hep bir kusur aradı, sorguladı,
Savunmasız mekanlarda;
Bildik yasalarla yargıladı.
Kotalar koydu sizli, bizli,
Altını oydu geçmişin gizli gizli,
Ne memnun oldu, ne pişman,
Ne dost olabildi, ne de düşman.
Gün geldi damarlar tıkandı,
Nehirler sustu, denize küstü, akmaz oldu,
Çorak toprağa döndü, verimsiz ve kısır,
Yalnız kaldı, yalnızlıktan tir tir titredi,
Gürül gürül akan altı koldan beslenen deniz,
Kurudu; bembeyaz oldu; bet, beniz,
Ve kurudu, bitti deniz, bay kaldı...

02.04.2004