Bıraktığım bütün saçmalıkları sana adıyorum bu gece
Yokluğun
ve yokluktaki yoksunluğun sarıyor odamı
Kabalaşan
ve kabalaştıkça ağırlaşan düşlere yeniliyorum
Yakalan bütün mumların dibinden
sana bağırıyorum her şafak
Beklediğim hiçbir duraktan geçmiyor gözlerin
İnsanların acı çektiği
ve çekilen acıların gün gelip de iyileştiği coğrafyalarda
yaşanan
ve yaşandıkça
bir hayatın
bir zamanın
ve en adi mekânların umutlarını sağlamlaştıran
ve her adını andığımda damarlarımda dolaşan
aşklar
ve en deli sevdalı düşlerle avutuyorum kendimi
yokluğunda
Ve denizlerin araladığı topraklarda yaşıyorsun
ve ben
öldüğümde senden uzak mezarlarda doğuyorum tekrar
71002 ç.kale
Celal HikmetKayıt Tarihi : 16.5.2003 13:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!