Deniz kıyısında oturdum da dün…
Sen vardın, ben vardım, bir de deniz.
Deniz önce seni yıkadı dalga dalga
Sonra ismini haykırdı uzun uzun.
Sen yoktun duyamadın, deniz duydu, ben duydum.
Deniz kıyısında oturdum da dün…
Sen vardın, ben vardım, bir de deniz.
Mavi… gözlerinmiş -ben sordum-
Pembe teninde sular ve kum
Sen yoktun göremedin, deniz gördü, ben gördüm.
Deniz kıyısında oturdum da dün…
İçim yine bir garip yine mahzunum öyle
Önce deniz girdi kanıma -ta… ruhuma kadar-
Sen… baştan beri vardın zaten.
Sen yoktun bilemedin, deniz bildi, ben bildim…
Ekrem Bozkurt
Nisan 1984-meriç
Kayıt Tarihi : 28.5.2012 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!