Zavallıyım
en az manastırın ecesi
şu ağlayan bakire kadar.
Gözyaşlarımla vaftiz ettiler seni
Şimdi şevişmelerimiz sular altında
söğüt dallarının tanıklığında
Geldim işte
yüzü suyu hürmetine
cinsiyetsiz saçlarının
çirkindi dile gelmeyecek kadar
lakin yasak elma kokuyordu telleri
çekiyordu içimdeki o sinsi iblisi
Ansızın bir rüyadan uyanır gibi
yaşama yabancıyım bugün.
Kaç zamandır uykudayım meçhul..
Korkunç bir zelzelenin
enkazı üzerimde öyle ağır.
Geçmişi anımsamayan
Geleceği umursamayan
Bu ruhta neyin nesi
Ve de
Içimdeki bu vazgeçiş
Rüzgarın kanadına takılıp giden inancım
bir daha hangi vakit
ulaşır bedenime meçhul..
Ruhum biçare bugün
Muhtaç bir tanrıya.
Ellerimi açıp dua ettigim,
sığındığım,isyan ettiğim,
o Tanrı öldü ya
ondandır
yedi kat yerin dibindeyim.
Bir daha yeryüzüne çıkar mıyım meçhul
çağırır çağırırda geri dönülmezliğin yoluna
örtüsü aklımın rüzgarda dalgalanır
karar veremez gelip gelmemeye
Şu örtü bir kapansa
duygularım getirirdi beni sana,
sesinin pusularına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!