fırtına kopacak rahatla, dalıyoruz
dibe ve tortuya, kire ve yosuna
yaşamdan yorgun geçip gidenlere
bir sayıklamanın içindeyim
tatar ramazan bir iyi adam
sana iştar dedim yol yakınken
kurut giysilerini çürüyorum
yol yakınken veda et kimsesiz kaldım
oyunda arka sol,menekşeler,
Güvercinlerimi korkuttun,sana gelmek zor
Zor diye, yüzyıldır saklıyorum kendimi
Göğüslerim patladı patlayacak
Güvercinlerim? Hiç sorma
Ben ki bi yağmurlu gün dilemiştim
Anlamı olsun diye saklanmışlığımın
benim bu içimdeki çocuk sussun
içimde bi kadınım olsun benimde diye
çok uğraştım
koyu
ve derin bişeyler
yoruyordu
kırık imge değil mi hayatın belkemiğinden geçen
bu çünkü olmamış bi şey
benim bi benliğim yok lahana
mucizenin balkonundan seslendim, yakınında olacağım
mucizelere ve imkansıza inanmadılar
içbükey halimden kim anlar lahana
Bi zamn
Lal oldum bunlar hep sevgisizlikten
Buz oldum,
Kimse yoktu
Dere tepe düz oldum, birileri vardı
Kırılıyor muyum, dedim. Evet, dedi. İyi bakın gözlerime
babannemin gergefinden düştüm
ortalık kan duman
ölüyüm ben bağyann
küllerini, küllerini savur,
de ki, sakinleş
de ki, buldun
''ben sesimle barışana kadar
siz, ışığınıza saklanın''
nasılsa
yanacağım...
ve ben kimseye sığınamadm
dedim ki, ölün.
beklemedim kimseyi
yalnızlığı göze almak da zordur
ölmeyi bilmek kadar
kimseye vermeyeceğim beni aşanları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!