Silah Şiiri - Efe Can Doğan

Konuşuyoruz herşeyden
Sağda solda
Birden bi pavyona düşüyoruz
Bedenim burada lakin
Ruhum senin için satılmış
Bir gül getiriyorum sana
Mezarıma o gülü bırakıyorsun
Bir veda oluyor akşamüstleri
Senin için ağladığım günler aklıma geliyor
Çocukken hepimiz ne kadar masumduk oysaki
Daha feleğin çemberinden geçmemiştik
Ve ağzımızdan zehir zemberek hiç bir söz çıkmamıştı
Ne de bir küfür
Şimdilerde ağzımız torba tutuyor her köşe başında
Dinlediğim yüzlerden
duyduğum yüzlerce aynı söz
Ve senin dışındaki herşey kaybedip gitmiş
Tüm biricikliğini
Şimdi bana bahsedersen
Yaşama bi anlam yaratırsın
Veya koca bir nokta
Ve takip edilecek bir yol verirsin sebepsizce
Ya da şakaklarımda
bir silahın soğukluğunu hissederim