Deniyyet Kurbanları Şiiri - Cihat Şahin

Batının batılı, bozdu nesili,
Önce delirtti, çıldırttı sonra!
Bilmez dedeyi, sormaz asılı,
Önce aldattı, terk etti sonra!

Reklâm edildi, medeni diye!
Yükseltir yüceltir, o seni diye,
Kimseler demedi,”o deni”diye,
Önce “gel” etti, çark etti sonra.

Çokları taşındı, göçtü oraya,
Çalıştı didindi, az bir paraya,
Olmadı Merhem, marklar yaraya,
Önce”dost” dedi, sırt döndü sonra!

Fukara halkımın, aldı aklını,
neshetti ahlakı, bozdu şeklini,
Kaydetti kütüğe, yaptı naklini,
Hasan’ken adı, hans etti orda!

Kıyafet hareket, küllü kefere,
Salibin gölgesi, düşmüş cevhere.
Haçlılar çıkmıyor, artık sefere,
Mübarek neslimi, cins etti orda!

Ne hali bizden, ne dili bizden,
Halen sayarız, biz onu bizden.
Ummazdık bu tavrı, ey neslim sizden!
Gidişat helake, gör onu dur’da!

Selamın yerini,”gutentag”aldı,
Teşekkür yerine”şön dank”lar geldi.
“Hoşça kal”yerine, bir”çüs’ün oldu.
Müslüman gönderdik, ne döndün yurda?

Dinine davana, oldun bir yobaz,
Terk ettin taati, kaldın bi namaz!
Sırf para için, olunmaz çömez!
Kul etmişler seni, paraya orda!

Ne memnun islam, ne razı İsa,
Yüz vermez, nebiler, yozlaşan nasa!
Dinin imanın, sadece kasa,
Yıkıldı kaleler, yok hayır surda!

Yalnızca midemi, koskoca vücut?
Ruh gıda ister, kalp ister, sücud!
Bekliyor kulluk, mabud-u mecid.
Razı et onu, huzurda durda!

Hayat çok kısa, hemde imtihan,
burda sınavda, küllü ins-ü can!
Orda geçmiyor, para şöhret şan,
Yoksa amelin, yanarsın narda!

Olmayın kurban, dünyaya mala,
Onların tümüde, dünyada kala!
Biner ameller, seninle sala!
Ebedi diyarda, kalma sen darda!