Zehir eder yaşamayı canavarlaşmış tipler...
Kopar bir bir insanı hayâta bağlayan ipler...
Cemiyetin şer güçleri,baş rolde,en öndedir;
Hazan yaprakları gibi,sürüklenir garipler...
Çalan çalar,çırpan çırpar,kapanlar da hep kaçar...
Sıçrar durur çekirgeler,her gün bir çığır açar...
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta