İnsan silmeye resimlerden başlarmış.
Sildim...!
Son gülen resmini.
Bahçemde çıkan ayrık otuymuşsun,
Filizlerine aldandığım...
Yoksun...
Adı her ne olursa olsun.
Sen, bende esrik bir düş...
Ben, sende hayal oyunu.
Dedimya sevgili,dengim değilsin...
Biliyor musun,ben kendime kızmıyorum.
Ben sevda ülkesini arayan meczup,
Sen yol bilmeyen yabancı.
Kapından tesadüf geçtim,
Şükür girmeden geri döndüm.
Şu günlerde suskunum...
Dil kesiği yaralarım var.
Yüreğim yangın yeri,talan.
Dışarı taşan sessizliğimi,zerre zerre biriktiriyorum.
Emine Akkurt
Kayıt Tarihi : 4.6.2024 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)