Yorgunum.
Ağırlığında eziliyorum bu hayatın.
Üzerine binen yüklerin ve kaldırabileceklerin
Dengesizlik yarışında.
Gülümse
Ama ne için?
Sersefil olmuş hayatın,
Savruldukça savruluşların,
Ve hala tebessümlere sarılışın.
Bıktın evet sen de!
Beklentisizliğin altın vuruşu son darbendi aslında.
Yaşıyorsun da yaşamak mı denir buna?
Anlamların anlamlarından öylesi uzakta...
Kayıt Tarihi : 1.5.2012 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!