Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
"Denge..."
Zeminini arar...
O zemin oynak, kaygan ve "huzursuz" olunca,
Zor!
En fazla da "ruhsal denge" sorun...
Beslendiği gerçek yaşam ise aynamız.
Baktıkça kararıyor, içimiz...
Evet..
Sorunu çözemeyince...
Bırakalım "dağınık kalsın...."
Doğal seleksiyon...İşini bilir, düzeltir....
Nasılsa...
Şiiri besleyen oldukça zengin çıkarımlar...
Okunmalı, Emine Hanım...
İyice...
Tebrikler.
Size kelimelerin efendisi demek lazım hocam..
Öyle güzel çözümlüyorsunuz ki her cümleyi.. benden daha iyi tanıyorsunuz kurduğum cümleleri..
Çok saygımla ??
İnsan kendinden korkar, bulsa kendini.
KAYBEDİNCE DE KORKAR
YA BULUNMAZSAM DİYE
İlhamınız daim, kaim ve hadim olsun
TEBRİKLER SAYIN GENÇ
Bazen düşünüyorumda o kaybedilen ve bulunan gerçek 'ben' mi acaba..
Saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta