Bir parça,parça parça çimenin
Nemli kapkara buğusunda,
Sen ve senler vardı her kuytusunda.
O kadarda çok değildin belki,
Ürküten yoğunluğuydu,doğruluğuydu
Aşkın, sevginin de ötesi.
Şirazeleri sabitti oysa evrenin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
