Başlangıcın üretim hareketi içinde takaslar zorluğu diye bir şey yoktur. Takaslar zorluğu; bu tür kâr, kazanç, güya tüccar olan tüccar mantığı içinde ortaya çıktı. Değilse zorunlu üretim hareketi mantığı içinde gereksiz üretim olmamakla; takas yapamamanın zorluğu diye bir şey de yoktu. Takas zorunlu olan; toplumsal kolektif üretim hareketinin temeli olan, sektörler hareketidir. Takas; paraya değil: ya da takas para kazandırmanın değiştirme değerine değil; takas sektörlere denk gelir.
Başlangıçta, ürettiğini takasa girenler; kişiler değildiler. Ve üretim hareketi kişisel taleplerle ya da grup talepleriyle başlamamıştı. Ortaklaşmacı üretim yapan grupların süreci, takas konusunda sorunsuzdu. Gruplar yağ, kundura arayışla takas sürecine girmemişti. Daha açığı nasıl kişiler elma isteyerek acıkmamıştı. Liberal kandırışla uydurukçuların dediği gibi gruplar da yağa bala, kunduraya talepli olup bu ön taleple takasa girişmemişlerdi.
Gerçekçi ve temel üretim hareketi içinde böyle bir şey yok. Ama sömüren, kazanan bugünkü kapitalist sistem içinde bunlarla sefalet var. Ezilme var. Yalvarma var. Dua var. İlenç var. Hesap vermeyip hesabı Allaha veririm demek var. Takas konusunda sorunsuz olan kolektif ittifaklı süreç; ancak kişi mal sahipli takaslarıyla; kişisi öznel ihtiyaçların enfeksiyonuyla sorunlu olmaya başlamıştı.
Kolektif iradeyle ve kolektif güçle üretiyordunuz. Ama üretilenleri kişisi öznel irade gücüye sahiplenip; kişisel ve öznel iradeli kendi ihtiyacınıza göre takasa sokuyordunuz. Yanlış olan doğru olmayan buydu. Kolektif başlayan kolektif devam ederdi. Yani üretim kolektifse, takası da kolektifti. Kişinin yağ sevip sevmemesi takasın özne nesnel konusu değildi. Kişinin yağ sevmemesi sürece kazanç amacıyla kasıtlı sokulmuş düşünce provokasyonlarıdır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta