Üretim hareketinin başlangıcında ne El vardır. Ne de para başlangıç koşulları içende vardır Başlangıç koşulları içinde olmadıkları için ne El ne de Para başlangıç koşulu gibi davranan özellik ve bağıntılar gösteremezler. Yani ürettiremezler. İkisi de üretileni sahiplenir sömürürler.
En başta dedik, üreten ilişkili toplumsal başlangıcın içinde kimse atalarımıza “al şu parayı da buğday, süt üret”; dememişti. Para da yoktu. Üretim de yoktu. Para, üretim olmadığı için yoktu. Ama üretim para olmadığı için değil üretim faaliyetinin yeterince deneyim edilmesini bilmemekten kaynaklıydı. Üretim hareketi başladıktan sonra dahi para yoktu. Var sayalım ki en başta para olsun. Birisi de bu parayı atamıza “al bu parayla buğday üret” demiş olsun.
Sanki üretim yapılıyormuş ta, para olmadığı için üretim yapılıyormuş gibi ters yanlış bir durum ortaya çıkar. Üretim ve ürün yoksa para hiçbir işinize yaramaz. Üretim paraya bağlanmış değil, para üretime bağlanmıştır. Parayı ne yapacağınızı bilemezsiniz. Paranın da yapacağı bir şey yoktur. Para üretim hareketi içinde yoktur. Ve para üretmez. Üretim olsa bile takas sürecini bilmeyen kandaş grup içinde paraya işlerlik vermeniz son derece güç ve anlamsızdır.
Kişi üretim hareketini bilmiyorsa bir kamyon para da verseniz boşunadır. Diyelim; “kişi parayı aldı ve buğday üretmeyi de biliyor” ve buğdayı üretti. Bu kez de ürettiği buğdayı tüketecek olan da kendisi (grup) olmakla para "hiç" olan bir ilişki durumuna düşecekti. Üreten-tüketen gruptu, kendisiydi.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta